آرزوهایم
سه شنبه, ۱۶ شهریور ۱۳۹۵، ۱۰:۴۸ ق.ظ
یکی از بزرگترین آرزوهام اینه که یه ظهر عاشورا کربلا باشم و...
شما هم دعا کنید برای تحقق این آرزو...
هر اتفاقی که توی محل کار بیافته به صورت دیفالت انگشت اتهام به سمت من دراز میشه و بر خلاف دادگاه که باید اتهام متهم ثابت شود اینجا اتهام پابرجاست تا من ثابت کنم در اون اتفاق نقشی نداشته ام؛ هرچند بعد از اثبات اینکه در اتفاق افتاده نقشی نداشته ام تهدیدها شروع می شود که اگر کمترین نقشی داشتی چنان میشد که نباید میشد...
داستانی داریم...
ای کاش میشد در امنیت و آرامش روانی کاری که دوست داری رو انجام بدی نه اینکه مجبور شوی به خاطر عدم برخورداری از امنیت و آرامش روانی کاری که دوست داری رو رها کنی...
دهه کرامت مهمان سفره حضرت علی بن موسی الرضا علیه اسلام بودیم. بر خلاف همیشه که کلی به این در و اون در می زدیم که حتی ی لقمه از غذای حضرتی نصیب مون بشه، این دفعه پیش از حرکت غذای حضرتی اوکی شد و یه ناهای مهمان، مهمانخانه سلطان بودیم...
خدا را شکر که اطعام از سفره با کرامت امام رئوف را روزی مان قرار داده بود.
جای همه دوستان خالی
رهبر معظم انقلاب:
حقوق های نجومی هجمه به ارزش ها است. دولت با حقوق های نجومی برخورد و به مردم اطلاع رسانی کند.
پ.ن: اولی حقوق و دومی اضافه کارم
پ.ن4: این بابت کار کردن تا ساعت 2 و 3 بعد از ظهر نیست. تو این چند ماهه زود زود ساعت 8 و 9 شب از محل کارم خارج شدم تا به افطار آماده کرده عیال برسم و بیشتر منتظرشون نذارم...
پ.ن5: لطفا بنده رو قضاوت نکنید. مدیران بالا دستی رو هم قضاوت نکنید. کسانی که حقوق های نجومی دریافت می کنند تنها درصد اندکی از مدیران نظام مقدس جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند. مدیران ما نیز با ساعت کاری مشابه ساعات کاری من، حقوق شان اندک تفاوتی با ما دارد که آن هم به واسطه حق اولاد و سابقه کاری، رتبه سازمانی و البته مسئولیت شان است، حقی مشروع و قانونی. کسانی را می شناسم که بعد از سی سال خدمت صادقانه در مدیریت های کلان نهایت حقوق دریافتی شان اندک تفاوتی با ما دارد. فراموش نمی کنم که سال گذشته وقتی به خاطر حقوق به مدیرم اعتراض کردم و او بعد از پیگیری اعتراضم فیش حقوقی اش را نشانم داد چقدر شرمنده شدم. مدیران با حقوق های نجومی اقلیتی بسیار بسیار اندک اند که امیدواریم دولت محترم شایسته و بایسته با آنان برخورد کند. دولت تدبیر و امید باید بر دستان مخالفانی این چنین بوسه زند چرا که اگر این موضوع در دولتی انقلابی شکل گرفته بود قطعا خوراک ماه ها لجن پراکنی رسانه های زنجیره ای علیه جریان انقلابی بود، موضوعی که اکنون با سکوت آنها مواجه شده است...
پ.ن6: خدا را شکر می کنم پولی حلال و حاصل کار کردن شبانه روزی ام را بر سر سفره می برم...
پ.ن7: شماره 2 و 3 رو نوشتم اما صلاح نبود باشند، پاکشون کردم...
تو گیر و دار افشای حقوق چند ده میلیونی و چند صد میلیونی و پادشاه های میلیاردی مدیران دولتی، منتظرم تا اضافه کارای این ماه رو واریز کنن تا میزان دریافتی (حقوق + اضافه کار) و ساعات کار این ماه رو منتشر کنم...
بماند که کلاغا برامون خبر آوردن که نه تنها 12 درصد مصوب دولت تو سال جدید به حقوق هامون اضافه نمیشه بلکه قراره یه چیزی هم ازش کم کنن...
منم باید برم
آره برم سرم بره
نذارم هیچ حرومی طرف حرم بره
یه روزی هم بیاد نفس آخرم بره...
بعضی وقت ها پر از دردی. پر از فریاد. پر از دلتنگی. اما نمیتونی این درد و فریاد و دلتنگی رو کاری کنی. کار به جایی میرسه که فقط باید بشینی و ببینی چطور پیش می ره. واگذارش می کنی به خدا...
از خدا میخوای خودش به بهترین وجه تمومش کنه. چون عقل هیچ کی نمیرسه که باید چیکار کنه...
اصلا فکرش هم نمیکردی به اینجا برسی. نه میتونی از شر این مشکلات رهایی یابی و نه میتونی حتی درباره اش با کسی حرف بزنی...
ی بغضی تو گلویت هست ک تمومی نداره. حوصله هیچ کس رو نداری. گوشه گیر میشی. پرخاشگر میشی. دوست داری ی کنجی بشینی به گریه کردن. شاید خالی بشی اما فایده نداره. به محض اینکه گریه هات تموم شه اون بغض دوباره میاد سراغت...
پ.ن: دوستان لطفا دعا کنید...
