حرمش حرم امام رضا...
اول اینکه سالروز شهادت هفتمین پیشوای شیعیان جهان حضرت باب الحوائج، امام موسی کاظم (علیه السلام) رو به حضرت صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و شیعیان و محبین ایشان تسلیت عرض می کنم.
دوم اینکه تو سفر به عتبات عالیات، آدم تو هر یک از زوات مقدسه یه حال خاصی داره.
تو نجف حس می کنی که تو خونه پدری ات هستی و هیچ احساس غربتی نداری
تو کربلا غیر از سر در گمی و حیرت هیچ چیزی دیگه ای نمی تونی پیدا کنی
اما حسی که تو کاظمین داری حسی کاملا متفاوته، البته برا کسایی که مشهد رفته باشن...
آدم تو کاظمین حس میکنه تو حرم با صفای سلطان علی بن موسی الرضا (علیه السلام) داره زیارت می کنه
همون حس خودمونی و علاقه ای که به حرم امام رضا داری اونجا و به محض ورود به حرم میاد سراغت!
اگه تو نگاه اول به بارگاه مقدس امیرالمومنین، سیدالشهدا یا اباالفضل العباس آدم حیرت زده میشه که برای اولین باره داره این بارگاه رو زیارت می کنه اما در کاظمین بر عکس است و تو هیچ غریبگی نمی کنی...
فکر میکنی برای چندمین بار است که اینجا اومدی...
فکر می کنی داری تو صحن سقاخونه، صحن آزادی یا صحن گوهر شاد داری قدم میزنی...
تو کاظمین یه حس دوست داشتنی به سراغ آدم میاد. خیلی دوست داشتنی
به خصوص اینکه امامین کاظمین از غربت خاصی برخوردارن، دقیقا مثل امام رضا...
1: دلم برا حرم پر میزنه
2: سامرا نرفتم هنوز ....
شهادت امام موسی کاظم علیه السلام بر شما بزرگوار تسلیت باد ، حضرت می فرمایند :
کسی که جوانمردی ندارد، دین ندارد; و هر که عقل ندارد، جوانمردی ندارد. به راستی که با ارزشترین مردم کسی است که دنیا را بری خود مقامی نداند، بدانید که بهای تن شما مردم، جز بهشت نیست، آن را جز بدان مفروشید.سلام علیکم
التماس دعا
عاقبتتون بخیر