دلم گرفته.
بغض دارم.
دوست دارم زار بزنم.
دوست دارم با صدای بلند گریه کنم.
دوست دارم سرم رو به دیوار ورودی ضریح تکیه بدم و از خود آقا بخوام که ....
پ.ن: تاریخ زندگانی من در آخرین ماه بهار سال 93 مانده است. در آخرین زیارت مشهد مانده ام...
پ.ن2: سینه خواهم شرحه شرحه از فراق / تا بگویم شرح درد اشتیاق
پ.ن3: شب های هجر را گذراندیم و زنده ایم / ما را سخت جانی خود این گمان نبود
پ.ن: اول صبحی پیام داد که داره میره کربلا. جوابشو نوشتم اما دلم طاقت نیاورد، باهاش تماس گرفتم و فهمیدم توی فرودگاه است و تا ساعتی دیگر عازم زیارت عتبات. دلم که با دیدن پیام حسابی هوایی شده بود بعد از تماس تلفنی غوغایی شده بود. پارسال همین موقع باهم رفته بودیم کربلا. کاش توی تاکسی نبودم و میتونستم های های با صدای بلند گریه کنم. بعد از اینکه ازش خواستم زیر قبه به اسم دعام کنه، قطع کردم اما دلم نیومد پیام رو براش نفرستم... ;(
بعضی وقتها خودسانسوری های بزرگی انجام میدم؛ مثل امروز که به جای این پست یه مطلب طولانی درباره مطلومیت فرهنگی و کم کاری نیروهای ارزشی در عرصه فرهنگی نوشتم اما بنا به دلایلی از انتشارش پشیمون شدم و کل مطلب نوشته شده رو پاک کردم...
پ.ن: شاید روزی بازم قلم دست بگیرم و مطلب رو بازنویسی کنم اما قطعا آن روز خیلی تند خواهم نوشت تا تلافی این خودسانسوری امروز رو درآورده باشم.
بادیگارد مزدور است
پ.ن: یکی از زیباترین جملات در فیلمنامه فیلم سینمایی بادیگارد بیان تفاوت محافظ و بادیگارد توسط حاج حیدر است.
پ.ن2: از بادیگارد بودن متنفرم.
پ.ن3: میخوان که بادیگارد باشیم. دارن بادیگارد تربیت میکنن.
فیلم سینمایی
سیانور
دفاعی هنرمندانه و ظریف است از مبانی و ارزش های دینی
نمایشی زیباست از تفاوت میان صراط مستقیم و کوره راه انحراف
اون چیزی که تا الان تو این وبلاگ دیدید و خوندید عین اعتقاداتم بوده و شاکله هویت منو شکل میده اما با یه تفاوت جزئی و اونم اینکه اسم واقعی من امید نیست...
فقط در بین مخاطبان این وبلاگ یه نفر هست که میدونه که پشت این نوشته ها کیه و آیا این نوشته ها از روی اعتقاده یا برای ...
یه نفر که برای من مثل یه برادر بزرگتره و حاصل رفاقت چندین و چند ساله مون این بوده که هر روز بیشتر به هم نزدیک شده ایم و چیزی برای پنهان کردن از همدیگه نداریم و به همین خاطر میدونه این وبلاگ متعلق به من است ...
این دوست، رفیق و من علاقه مندم که برادر خطابش کنم، از اون افرادییه که دل آدم براش تنگ میشه. باهاش خوش میگذره و وقتی کنارشی آرومی...
در مکتب امام صادق علیه السلام درس خونده و خیلی موفق بوده؛ از اون روحانی های به روز و دوست داشتنی...
پ.ن: امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر چیزی به چیزی آرام می گیرد و مومن به برادر مومن خود آرامش می یابد، چنانچه پرنده به همجنس خود آرام می گیرد.
پ.ن2: اینو برای اون دوستی نوشتم که ادعا داره منو میشناسه و دارم دروغ میگم و ریا می کنم و...
