تیر ماه 1391 به دلیل عدم برخورداری از امنیت شغلی و علاقه شخصی ام برای استخدام به مرکز استخدام یکی از دستگاه ها مراجعه کردم و الان چهار سال است که نتوانسته ام از مراحل گزینشی آن دستگاه عبور کنم. گویی دنبال انسان های معصوم می گردند که کمترین خبط و خطایی در زندگی شان انجام نداده باشند که ای کاش در عمل اینگونه بود. به قول یکی از دوستان اگر بتوانی در بعضی دستگاه ها جذب شوی قطعا از یاران امام زمان (عج) هم هستی چرا که انها شرایط شان از شرایظ عضویت در سپاه حضرت صاحب الزمان (عج) سخت تر است. چهار سال است در برزخ م. چهار سال است که به امروز و فردا کردن آقایان عادت کرده ام. چهار سال بلا تکلیفی. چهار سال است نه مگویند قبول شده ام و نه ردم میکنند.
چند روز پیش برای انجام و پیگیری کارهایم به یکی از مسئولان رده بالای آن نهاد مراجعه کردم اما دریغ از کمی احترام برای ارباب رجوع شان. چیزی جز برخوردی سرد و تحقیر آمیز نصیبم نشد. سر خورده و ناراحت و افسرده راهی محل کارم شدم و پشیمان که چرا به او مراجعه کردم. هرچند اگر به خاطر هماهنگی انجام شده توسط یکی از دوستان نبود قطعا به او مراجعه نمی کردم...
اما نخواهم گذشت. از باعث و بانی های این چهار سال سرگردانی. از مسببین این چهار سال بلا تکلیفی.
فردای قیامت جلوی همه شان را خواهم گرفت. بابت این چهار سال اتلاق عمرم. بابت چهار سال استرس و سختی یی که کشیدم. بابت این چهار سالی که آقازاده ها بر ما ترجیح داشتند...
پ.ن: افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد
